همكاري با گروه فرانسوي «توتال»؛

در تابستان 1382 از طريق يك شركت مهندسي مشاور ايراني دعوت شدم براي كار و همكاري با گروهي از مديران و كارشناسان شركت نفتي «توتال» كه از فرانسه آمده بودند، به شهر كنگان در استان بوشهر رفتم. در جمع 12 نفره گروه اعزامي توتال، محققان و كارشناساني از رشته‌هاي متنوع شركت داشتند و ما ايراني‌ها فقط 4 نفر بوديم؛ من به عنوان جامعه‌شناس، يك متخصص باستان‌شناس و آقاي «دكتر پيري» استاد زيست‌شناسي دريايي از دانشگاه بوعلي سينا كه از همدان آمده بود و خانم پژوهشگر رشتة گياه‌شناسي كه از اهواز به جمع ما پيوسته بود.

در فصل گرم و به شدّت مرطوب (مردادماه) به مدت 25 روز در كنگان با گروه توتال همكاري كردم. كار من پژوهش و بررسي وضعيت اجتماعي – اقتصادي دو روستاي «اختر» و «تُنبك» از توابع شهرستان كنگان بود كه با هدف نهايي تخليه‌ي كليه‌ي ساكنان اين دو روستا انجام شد. قرار بود كه اهالي دو روستاي ياد شده از موطن آبا و اجدادي خود به شهر كنگان كوچ كنند، چون زمين‌هاي اين دو آبادي در محدوده‌ي طرح‌ها و تأسيسات نفتي و پتروشيمي وزارت نفت قرار گرفته بود و شركت فرانسوي توتال پيمانكار آن طرح‌ها بود.

من يك بار ديگر نيز به فاصله چند ماه و باز به مدت 25 روز به كنگان رفتم و در نهايت دو گزارش كارشناسي مستند و ميداني از روستاهاي اختر و تنبك تهيه و به توتال ارايه كردم و در آخر هم در هتل هماي تهران گزارش نهايي خود را طي سخنراني به زبان انگليسي به حاضران و نمايندگان توتال عرضه كردم.

اين همكاري براي من تجربه خوب و آموزنده‌اي بود و گروه توتال فرانسوی نيز از فعاليت و نتيجه كار مطالعاتي من رضايت نسبي داشتند.

ادامه دارد...

✍️برگرفته از کتاب " روزگار  من" نوشته علی ملک پور با مجوز وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و با شماره استاندارد بین المللی کتاب( شابک: ۲-۹۴-۸۵۸۱-۹۶۴-۹۷۸ ) انتشارات کارآفرینان ( تهران)