یکی دو سالی هست که در میدان اصلی کلاردشت، نمادی از جام زرین کلاردشت که اثری منحصربه‌فرد و متعلق به حدود ۸۰۰ سال پیش از میلاد است، نصب شده؛ جامی که نه‌تنها نماد هویت تاریخی این منطقه که یکی از شناسه‌های مهم تمدن و فرهنگ ایران‌زمین است. به‌تازگی این المان از میدان اصلی برداشته شده و در میدانی دیگر، در نزدیکی محل کشف اصل این اثر، دوباره نصب شد. در عوض، بنابر تصمیماتی که ظاهراً سال‌ها قبل در یکی از کارگروه‌های ذیل فرمانداری گرفته شده، قرار است در میدان اصلی کلاردشت، المانی از یک هلیکوپتر به یاد شهدای هوانیروز که از فرزندان این دیارند، نصب شود. اصل تصمیم، فی‌نفسه قابل احترام است؛ چرا که پاسداشت مقام شهدا، به‌ویژه شهدای والامقام خلبان، همواره یکی از نشانه‌های حفظ عزت و هویت ملی است. اما آن‌چه امروز در حال رخ دادن است، نه پاسداشت فرهنگ و نه ادای دین به شهدا، بلکه تبدیل یک موضوع ساده به یک دوقطبی اجتماعی در شهرستان است. دوقطبی‌ای که نه مردم آن را ساخته‌اند، نه رسانه‌ها آن را هدایت می‌کنند؛ بلکه حاصل ضعف در اطلاع‌رسانی، نبود شفافیت و سکوت عجیب نهادهای مسئول است. اگر از ابتدا مشخص بود که میدان اصلی برای نصب المان هلیکوپتر در نظر گرفته شده، چرا همزمان و بدون تعیین تکلیف، جام زرین به این میدان منتقل شد؟ و اگر تصمیم نهایی چیز دیگری بود، چرا در این سال‌ها فرمانداری، شورا، شهرداری و دیگر نهادها به‌موقع اطلاع‌رسانی نکردند و اکنون نیز پاسخی روشن به افکار عمومی نمی‌دهند؟ مسئولانی که خود را خدمتگزار مردم می‌دانند، باید بدانند که شفاف‌سازی، احترام به افکار عمومی و پرهیز از فرافکنی، از ارکان حکمرانی مطلوب است. جای تأسف است که موضوعی ساده که می‌توانست با چند جمله شفاف، محترمانه و درخور مردم فرهیخته کلاردشت حل‌وفصل شود، اکنون به میدان تقابل دو ارزش مهم بدل شده است: تاریخ و شهدا. و این تقابل، بی‌تردید ساختگی و نادرست است؛ چراکه مردم کلاردشت هم به جام زرین خود افتخار می‌کنند و هم به شهدای خلبان سرزمین‌شان. رسانه «کلارنا» نیز، برخلاف ادعای برخی مسئولان، تنها بازتاب‌دهنده همین دغدغه‌هاست. وقتی شما برای نصب جام زرین تبلیغات مفصل و پرطمطراقی به راه انداختید، طبیعی است که مردم انتظار توضیح در مورد جابجایی ناگهانی آن داشته باشند. و اکنون که با هیچ توضیحی روبرو نشده‌اند، رسانه و مردم را متهم به مخالفت با المان شهدای خلبان می‌کنید؟ مسئولیت این حاشیه‌ها نه بر عهده مردم است، نه بر عهده رسانه، بلکه متوجه آن‌هایی است که از شفاف گفت‌وگو کردن گریزان‌اند و توپ را به زمین دیگری می‌اندازند. کلاردشت نیازمند وحدت بر محور احترام به همه ارزش‌هایش است؛ چه میراثی به یادگار از روزگاران کهن و چه فرزندان شهیدش که جان خود را فدای میهن کرده‌اند؛ نه ساختن دیوار میان آن‌ها! لطفا با سوء مدیریت دیوار نسازید، آن هم در شرایطی که کشور از تفرقه زخم می‌خورد.