با گذشت چند سال از شهرستان شدن کلاردشت بیشتر شاهد تودیع و معارفه بودیم تا توسعه و پیشرفت آنهم با چاشنی سیاسی نه شایستگی!

در این چند سال پروژه چشمگیری در سطح ملی در کلاردشت اجرا نشده و اگر هم بوده در حد پیشنهاد و گلنگ زنی مانده است.

آنچه بیشتر در کلاردشت به چشم می آید فقر امکانات اولیه و رفاهی است.
امکاناتی که با رشد جمعیت و افزایش خانه های دوم بیشتر نمود پیدا کرده است.

 هر طیف سیاسی هم که به قدرت رسید، شاهد بذل و بخشش صندلی مدیریت از سوی آنها در کلاردشت بودیم، بدون اینکه توسعه زیرساخت ها و امکانات در کلاردشت برای آنها معنا داشته باشد.

مدیرانی که بیشتر برای پُر کردن رزومه کاری به کلاردشت می آیند و نه برای توسعه و پیشرفت که اگر غیر از این بود تغییرات را باید لمس می کردیم.

کلاردشتی که با داشتن مواهب فراوان الهی اگر اندکی درست هدایت می شد الان باید قطب گردشگری بود نه شهرستانی با این امکانات!

آنچه که کلاردشت را در این وضعیت قرار داده حاصل تفکر و تصمیم کسانی است که توسعه و پیشرفت کلاردشت برای آنها معنایی ندارد و گویا مردم مظلوم کلاردشت همچنان باید در فقر امکانات دست و پا بزنند.

 جلسات مکرر و بررسی و بازدید های میدانی (بخوانید دور همی مدیران) تا کنون برای کلاردشت خروجی مثبتی نداشته و گویا نخواهد داشت.

 وضعیت حال حاضر کلاردشت بی تاثیر از سهم خواهی های نادرست و بعضاً اشتباه سیاسیون کلاردشتی نیست.

 امیدواریم به روزی برسیم که توسعه و پیشرفت و عمران و آبادانی کلاردشت در همه حال برای افراد صاحب نفوذ و سیاسیون اولویت باشد نه اینکه نفوذ و قدرت خود را در راه عقده گشایی و سهم خواهی های نادرست صرف کنند.

کلارنا - محمد شاه بهرامی