به گزارش کلارنا کلنگ پروژه ی کنار گذر کلاردشت یا همان کمربندی اسپندکلا - کردیچال، که قرار است ورودی کلاردشت از سمت مرزن آباد را به خروجی این شهرستان به سمت عباس آباد متصل نماید، پس از چندین سال بررسی و مطالعه سرانجام در تیرماه سال جاری با حضور #نماینده مردم در مجلس، #فرماندار  شهرستان، #مدیرکل راه و شهرسازی مازندران و جمیع مسئولین شهرستانی به زمین زده شد.
اما گویا آغاز عملیات اجرایی این پروژه که نوع اعتبار آن ملی اعلام شده است، صرفاً به همان مراسم کلنگ زنی ختم شد! چرا که ظاهرا توان لازم برای تامین مصالح لازم برای عملیات زیرسازی آن موجود نمی باشد! و به همین خاطر است که چند ماهی است مسئولین مختلف شهرستان حرف از بازگشایی کارخانه  شن و ماشه تیرکاگلی و یا پیچ بری چند جاده در نقاط مختلف شهرستان برای تامین مخلوط این پروژه می زنند!
نقلی نیست، اما مگر این همه عملیات راه سازی که در اقصی نقاط کشور انجام می شود این چنین لنگ مخلوط و مشروط به تامین مصالح از محل اجرای آن بوده و هستند؟!
مثلا "آزادراه تهران-ساوه" یا "کمربندی آمل - قائمشهر" یا "کنارگذر شهرضا" یا "آزادراه قم - کاشان" و .... اجرا شده اند چون در حوالی شان یک کارخانه شن و ماسه یا چند راه روستایی نیازمند به پیج بری بوده که بشود مصالح و مخلوط مورد نیاز پروژه ها را از آن ها تامین کرد؟!

در نهایت دو نکته:
::نخست: اصلاً خوب نیست یک پروژه با حضور آن همه مقام مسئول کلنگ بخورد و اعتبار ملی را هم با خود یدک بکشد، اما آنقدری اعتبار برایش لحاظ نشود که بتوان مصالح و مخلوط مورد نیاز برای زیرسازی آن را از معادن مجاز خریداری کرد! تا نرسیم به اینجا که تنها راه تامین مخلوط آن بشود دست اندازی به طبیعت منطقه !

::دوم: مسئولین محترم شهرستان( در جایگاه های مختلف) که پیگیر تامین مخلوط مورد نیاز این پروژه از دل طبیعت شهرستان هستید؛ قبول که نیت تان خیر است، اما آیا به این اندیشیده اید که پیشنهادات شما پیوست های زیست محیطی هم دارد یا نه؟ مطمئن هستید که  تلاش تان برای درست کردن ابرو، چشم را کور نمی کند؟ اگر مطمئن هستید که چه خوب می شود مستندات پیوست خود را منتشر نمایید، و اگر هم اینگونه نیست که بهتر است به جای فشار بر طبیعت مظلوم کلاردشت، به بالایی ها فشار بیاورید تا پروژه ای که تحت عنوان ملی کلنگ خورده است، به صورت ملی نیز پیگیری و اجرا شود. یا حداقل عنوان ملی را از روی آن بردارید؛ با حلوا حلوا گفتن که دهان شیرین نمی شود!!!

!!حق پاسخگویی محفوظ است.
!!تنویر افکاری عمومی الزامی است.

***توضیح مهم کلارنا: شاید برخی بخواهند موضوع را اینطور جلوه بدهند که فحوای این یادداشت مخالفت با پروژه های راه سازی و یا بهسازی راه های شهرستان کلاردشت است، که در پاسخ به اینگونه شبهات باید گفت که به هیچ وجه اینگونه نیست و حرف نگارنده این است:

1 . پروژه ای که به عنوان یک پروژه ی ملی کلنگ خورده چرا نباید اعتبار لازم به آن تخصیص داده شود که حالا برای اجرا چشم به پیچ بری های ( احتمالا لازم الاجرا) در داخل شهرستان داشته باشیم؟

قطعا مشخص است که اعتبار این پروژه چقدر است؟ و قطعا برآورد شده که میزان مخلوط مورد نیاز آن نیز چقدر است؟ بنابراین مدیرکل محترم راه و شهرسازی و نماینده محترم که زحمت ملی شدن و کلنگ زنی این پروژه را کشیده اند، زحمت پیگیری برای تخصیص اعتبار لازم برای خرید مخلوط آن را نیز بکشند تا اگر قرار است مخلوط از همین پیچ بری های داخل شهرستان تامین بشود، هزینه ی آن نیز پرداخت شود.
چه دلیلی دارد که پروژه ای با تشریفات ملی کلنگ بخورد و بعد هنگام اجرا که رسید، بارش به دوش خود شهرستان باشد؟!!!
اگر قرار است تخصیص اعتباری در کار نباشد، پس دلیلی هم برای ملی اتلاق کردن آن نیست! هست؟!

2 . کلارنا هیچ بحثی در خصوص پیچ بری های لازم الاجرا در سطح شهرستان برای اصلاح مسیرهای دسترسی مردم و کاهش خطرات رفت و آمد آنان ندارد، و  قطعا دستگاه های متولی امر و ذیربط با حوزه ی منابع طبیعی و محیط زیست در تصمیم خود جوانب امر را در نظر خواهند گرفت. و لذا  اگر فرض این باشد که این پیچ بری باید انجام بشوند، که احتمالا هم باید انجام بشوند و ما بحثی در این باره نداریم، اما حرف این است که آیا نمی شود تا زمان اجرای پیچ بری ها نسبت به نصب آینه و علائم هشدار دهنده و کاهنده سرعت، قبل و بعد از پیچ ها اقدام کرد؟!
اگر واقعا جان مردم مورد بحث است، چرا این قبیل اقدامات کم هزینه و زودبازده انجام نمی شود تا انشاءلله برسیم به زمان اجرای پیچ بری؟!

با این اوصاف شایسته است به جای مشتبه جلوه دادن امر که فلانی مخالف این پروژه است و...، صداقت پیشه کرده و بگوییم که برای اجرای این پروژه باید به داشته های خود در شهرستان اکتفا کنیم! همین.

کلارنا-محمد شاه بهرامی