به گزارش کلارنا؛ علیرغم این که بعضاً خبرِ جلساتی در خصوص مدیریت حضور گردشگران در محدوده ی برکه ی جنگلی دریوکِ کلاردشت به گوش می رسد، اما عملاً این جاذبه ی کم نظیر طبیعی در مسیری قرار گرفته که اگر همین گونه پیش برود سرانجامی جز تخریب پوشش گیاهی و اضمحلال چشم اندازهای بکر آن را نمی توان متصور بود!
تازه این در حالی است که پروسه ی ثبت ملی این اثر طبیعی نیز از سوی سازمان گردشگری در جریان است و کسی نیست بپرسد که ثبت یک اثر به تنهایی و بدون برنامه ریزی و از همه مهم تر ایجاد شرایط حفاظت از آن چه فایده ای دارد جز آنکه آن منطقه را سر زبان ها بیاندازد و آمار هجوم بی حساب و کتاب انواع و اقسام گردشگران به آن جا را بالا ببرد؟!
البته آنچه که دریوک به آن دچار شده، تقریباً می توان گفت که پیشانی نوشت تمامی جاذبه های طبیعی کلاردشت است؛ چرا که "علم کوه" ، "حصارچال" ، "جنگل مازیچال" ، "آبشار اکاپل" ، "ملک جوب" ، "چمن مکارود" و ... سرنوشتی بهتر ندارند، که دلیل عمده ی را می توان در عدم اشراف کامل به ظرفیت های طبیعی و گردشگری منطقه و عدم آگاهی نسبت به نحوه ی صحیح جذب و به کارگیری سرمایه گذار بخش خصوصی از سوی مراجع تصمیم گیری قلمداد کرد.
